Η Μόσχα και η ROCOR
Ο μητροπολίτης Σέργιος(Στράγοροντσκι) μετά της Συνόδου του στις
22 Ιουνίου του 1934 εξέδωσαν η εξής Πράξη
:
«Τους αρχιερείς και κληρικούς της
λεγόμενης ομάδας του Καρλοβάτσκι, επαναστάντες κατά της νόμιμης Ιεραρχίας τους και
παρά τις νουθεσίες πολλών ετών εμμένοντες στο σχίσμα, να κριθούν στο εκκλησιαστικό δικαστήριο με κατηγορία ότι
παραβίασαν τους Αποστολικές κανόνες 31, 34, 35 της Πρωτοδευτέρας Συνοδου 13, 15
και άλλων, με την απομάκρυνση αυτούς από τις εκκλησιαστικές θέσεις (εάν τες
κατέχουν) μέχρι την μετάνοια τους ή
μέχρι την δικαστική απόφαση.
2.
Να απαγορευτεί το ιερουργείν στους σεβασμιώτατους: πρώην μητροπολίτη του Κίεβου Αντώνιο(Χραποβίτσκι), πρώην
αρχιεπισκόπο Κισσενάου Αναστάσιο(Γριμπανοβσκί),πρώην
αρχιεπισκοπο της Ζαμπάικαλιε Μελέτιο(Ζαμπορόβσκι), πρώην αρχιεπίσκοπο
Φινλανδίας Σεραφείμ(Λουκιάνωφ), πρώην επίσκοπο της Καμτσάτκας Νέστωρα(Ανισιμώφ)
καθώς και στον επίσκοπο Τυχωνα(Λιασσενκό), επίσκοπο Τύχωνα(Τρόιτσκι) επικεφαλής
των καρλόβτσων(карловчан) στην Αμερική και τον επίσκοπο
Βίκτωρα(Σβιάτιν) στο Πεκίνο.
3. Να ειδοποιηθούν οι ορθόδοξοι ποιμένες κλήρος και λαός ότι αυτοί που έρχονται
σε κοινωνία με τους σχισματικούς και
δέχονται από αυτούς τα μυστήρια και την ευλογία υπόκεινται συμφώνα με τους
κανόνες στην ίδια ποινή με αυτούς.»
Περί αυτού ειδοποίησαν αμέσως και τους
προϊσταμένους των τοπικών Εκκλησιών.
Αφού ο Σέρβος πατριάρχης Βαρνάβας δεν συμφώνησε
με αυτή τη Πράξη ο μητροπολίτης Σέργιος τον απειλούσε ότι θα διακόψει μαζί του
την ευχαριστιακή κοινωνία: «
Εάν η Υμετέρα
Αγιότητα θα αγνοήσει την παρούσα μου
επιστολή, συνεχίζοντας να επιδεικνύει την εν προσευχή και εν γένει κοινωνία Υμών με
τους σχισματικούς αυτό θα σημαίνει
ότι ευχαριστιακή κοινωνία μεταξύ ημών διακόπηκε».
To 1945 ο πατριαρχής της
Μόσχας Αλέξιος έκανε υπόμνημα περί της
ROCOR με σκοπό να το υπογράψουν και οι Πατριάρχες
της Ανατολής : «
στο κείμενο οι ιεράρχες
της ROCOR απερίσπεκτα παρουσιάζονται ως
σχισματικοί...κατά πάσα πιθανότητα η υπόσχεση να γίνει κάποιο εκκλησιαστικό
δικαστήριο στο μέλλον επέτρεψε στους προϊσταμένους των Εκκλησιών να συμφωνήσουν
στην υπογραφή. Εκτός από τον πατριαρχη Αλέξιο το υπέγραψαν οι Πατριάρχες
Χριστόφορος, Αλέξανδρος III και Τιμόθεος»
Ο
Οικουμενικός Πατριαρχής Μάξιμος δεν υπέγραψε. Τώρα υπάρχει μια τάση στο
μοσχοβιτικό να παρουσιαζουν την
ROCOR
ως μη σχιζματική...Για αυτό λεει
απερίσπεκτα
παρουσιάζονται ως σχισματικοί.
Αλά αν δούμε τι έγραφαν οι μοσχοβίτες
για την ROCOR πριν από το 2007 θα
δούμε πάντου να τους λένε σχισματικούς.... αν θέλετε να παρουσιάσω
παραδείγματα.
O Αντώνιος
του Σουροζ γράφει:
«
Μετά
από πολλά χρόνια το 1949-1050 βρέθηκα εδώ ως ιερέας και γνώρισα τον ιερέα της
Εκκλησίας της διασποράς ο οποίος τώρα είναι η κεφαλή της, τον μητροπολίτη
Βιτάλιο. Αυτός ήταν προϊστάμενος εκείνης της ενορίας και εγώ της άλλης; Τότε
εμείς μοιραζόμασταν αυτόν και έναν ναό. Μετά από κάθε ακολουθία την δική μου
έκανε αγιασμό του ναό κατά το τυπικό αγιασμού ναού από τους αιρετικούς
μολυσμένου. Αποφάσισα να τον γνωρίσω και πήγα σ΄αυτόν...Νόμιζα πως δεν θα με
δεχτεί με καλό τρόπο αλλά δεν θα του επιτρέψω να με δεχτεί με άσχημο τρόπο, και
όταν μπήκε στο δωμάτιο που βρισκόμουν του είπα αμέσως «πάτερ Βίταλιε, ο Χρίστος
εν τω μέσω ημων!» - δεν είχε τι να κάνει παρά να απαντήσει «και είναι και θα
είναι». Απ΄αυτό ξεκίνησε. Στην συνεχεία συναντιόμασταν μια φορά τον Μήνα
περίπου και όταν γίναμε πιο οικείοι τον
ρώτησα: «πάτερ Βιτάλιε τι γνώμη έχετε
για μένα;» Μου λέει: «Ξέρετε κάτι, αφού είστε ένας άνθρωπος αληθινός θα σας
απαντήσω ευθέως. Εάν θα ήθελα να είμαι ευγενικός απλώς θα΄λεγα ότι δεν είστε ιερέας,
αλλά θα σας πβ την αλήθεια είστε ο ιερέας του σατανά»
http://www.mitras.ru/church/ch_13.htm
Много лет спустя, году в 1949 - 1950, я
оказался здесь священником и познакомился со священником Зарубежной церкви,
который теперь ее глава, митрополит Виталий. Он был настоятелем того прихода, я
этого; мы тогда делили один храм. После каждой моей службы он его освящал по
чину освящения храма, оскверненного еретиками. Я решил с ним знакомиться и
отправился к нему... Я решил: он меня, вероятно, встретит плохо, но я ему не
дам меня встретить до конца плохо, и когда он вошел в комнату, где я находился,
я ему сразу сказал: «Отец Виталий, Христос посреди нас!» - и ему ничего не
оставалось, как ответить: «И есть и будет». И с этого началось. Потом мы с ним
встречались раз в месяц приблизительно, и когда мы немножко сблизились, я его
спросил: «Отец Виталий, что вы обо мне думаете?» Он говорит: «Знаете, вы
человек честный, поэтому я вам прямо отвечу. Если бы я хотел быть вежливым, я
бы сказал: вы просто не священник, но я вам правду скажу: вы - священник сатаны…»