Αἰνίγματα τῆς ρωσικῆς δογματικῆς θεολογίας. Μέρος 2

Τι γράφουν οι Ρώσοι θεολόγοι για τα χριστολογικά θέματα;

http://www.pravenc.ru/text/155494.html

Για την  Γ΄οικ. Σύνοδο/ άρθρο του προθ. Βαλεντίν Άσμους. (μορφωμένος, ελληνομαθής καθηγτής)

В то время как александрийская христологическая формула исповедовала одно лицо, одну ипостась, одну природу, антиохийская признавала две природы, две ипостаси, два лица.

"Ενώ η αλεξανδρινή χρησμολογική φόρμουλα ομολογούσε ένα πρόσωπο, μιαν υποστάσιν, μια φύσις, η αντιοχιανη αναγνώριζε δυο φύσεις, δυο υποστάσεις, δυο πρόσωπα"

Περί ποιας αλεξανδρινής χρησμολογικής φόρμουλας μιλά; Λάθος. Δεν υπήρχε τέτοια ορθόδοξη "φορμούλα" ...Μια φύση του Χρίστου μόνο αιρετικοί ομολογούσαν...

http://www.pravenc.ru/text/155236.html

Το άρθρο Ενσάρκωση (του Γοβορουν νυν αρχιμ. Κύριλλος(μορφωμένος, ελληνομαθής) σπούδαζε στην Ελλάδα στην Πάτρα) και του Φοκίν που είναι καθηγητης θεολογίας(κοσμητορ)  στην Ακαδημία του Κυρίλλου και Μεθόδιου είναι πατριαρχικό ίδρυμα καλά χρηματοδοτούμενο. 

Единство Христа, хотя и неудачно, пытался отстаивать уже Аполлинарий Лаодикийский. Свт. Кирилл был вынужден воспользоваться его формулировками, очищая их от заблуждений и давая им новую интерпретацию. Важнейшая из этих формулировок - «единая воплощенная природа Бога Слова» (μία φύσις Θεοῦ Λόγου σεσαρκωμένη). Свт. Кирилл часто использовал также ее сокращенный вариант - «единая природа Христа». При этом он избегал говорить о двух природах во Христе, даже когда его активно к этому побуждали.

"Η ενότητα του Χριστού υποστήριζε αν και όχι επιτυχημένα ήδη ο Απολλινάριος. Ο Αγ. Κύριλλος ήταν αναγκασμένος να χρησιμοποιεί τις διατυπώσεις του, καθαρίζοντάς τες από τα λάθη και δίνοντας σ΄αυτές μια καινούργια ερμηνεία των. Η πιο συμαντική απο’ αυτά είναι μία φύσις Θεοῦ Λόγου σεσαρκωμένη. Ο Αγ. Κύριλλος συχνά χρησιμοποιούσε την πιο σύντομη μορφή της –«ενιαια(μια) φύσις του Χρίστου», και απέφευγε να μιλά για δυο φύσεις εν Χριστώ και στις περιπτώσεις όταν τον παρότρυναν να το πει."

http://rwmio.blogspot.gr/2015/08/blog-post.html

Πρόκειται για τον καθηγητή δογματικής πρωθιερέας Ολέγ Davidenkov και το άρθρο του http://pstgu.ru/download/1236167622.davydenkov.pdf όπου διαβάζουμε. Δέν ξέρει ελλήνικά αυτός αν και προσποιείται/

  "Σύμφωνα με τον Μεγεινδόρφ στην θεολογική σκέψη του Αγίου Κύριλλου ο Χριστός αντιλαμβάνεται όχι μόνο ως ιστορικό άτομο αλλά και ως μαζική προσωπικότητα"

Πως τεκμηριώνει την άποψη αυτή; Ας δούμε τα λόγια του ιδίου του καθηγητή δογματικής

 "Εφόσον δεν έχουμε στον Χριστό ένα ξεχωριστό ανθρώπινο πρόσωπο έχουμε εν αυτώ ένα κοινόν πρόσωπον τής ανθρωπότητας"

και μας παραπέμπει στο
PG 73. 161 c.) 
εκεί όμως διαβάζουμε

ЕΝ ΧΡΙΣΤΩ, ΚΑI ΤΟ ΚOIΝΩΝ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΟΣ ΕΙΣ ΑΥΤΟΝ ΑΝΑΒΙΟΙ ΠΡΟΣΩΠΟΝ

Δηλ. Στο πρόσωπο του Χριστού το κοινό της ανθρωπότητας(=ανθρωπινή φύση) αναγεννιέται ...


Όλα τα σφάλματα του συγγραφέα ξεκινούν όμως από την αντίληψη περί της υποστάσεως την οποία  εκλαμβάνει ως μερική (ατομική) φύση παρερμηνεύοντας την "εν άτομω θεωρούμενη φύσις" του όσιου Ιωάννη του Δαμασκηνού...


Εν τω μεταξύ ο εν λόγω κ-ς θεωρείται ο πιο σπουδαίος στην Ρωσία ειδικός στα ζητήματα των αντιχαλκιδινιων και της θεολογίας τους...

Από αντίδρασή εμφανίζεται μια άλλη ακρότητα... Πρόκειται για τον ιερομ. Θεόδωρο Ιουλαέφ (θεολογική Ακαδημία της Μόσχας στην Λάβρα). Ειδικεύεται στον Αγ. Κύριλλο και έχει επιμέλεια του άρθρου που ετοιμάζεται για την http://www.pravenc.ru μου έστειλε το άρθρο αυτό να πω τις παρατηρήσεις μου.

"Христос у К. во всем Своем бытии и во всех Своих действиях является как человеческий индивидуум (рождается, голодает, молится со слезами, терпит смертные муки)."

Γράφει ο Ιουλαέφ

"Ο Χρίστος κατά τον Κύριλλο σε όλην του την ύπαρξη και σε όλες  του εμφανίζεται  ως ανθρώπινο άτομο (individum)(γεννιέται, πεινά, προσεύχεται,υπομείνει  θανάσιμα πάθη)"

+++а не "человечком вообще".+=+

+++Καί όχι ως καθόλου ανθρώπος+++

Ορθώς μέν αλλά... αφού μετά 

«Следов., по человечеству Христос хотя и принадлежит к «нашей» () природе, является не общей природой, но индивидуальным существом, к-рое обретает бытие в Ипостаси Cлова»

Συνεπώς κατά την ανθρωπότητα αν και ανηκει στην «δική» μας φύση, είναι όχι κοινή φύση, αλλά  ατομικό ον, (individual sushestvo) που λάμβανει υπάρξη στην Υποστασή του Λόγου

είναι δικά του τα λόγια αυτά και μάλιστα επιμένει στην ορθοτητα των, παρ’ όλες μου εξηγησεις οτι "εν άτομω θεωρούμενη φύσις" δεν σημαίνει ουτε ατομικό ον, (individual sushestvo) ουτε μερική φύσις ουσία

να τονήσω ότι существо  έτσι μέχρι τα μέσα του 19 αι μετάφραζοταν η ουσία τώρα μεταφράζουν ως cущность…

Εγώ του είπα πολλά σχετκά με το λάθος του και ανέφερα και  το

 ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΑΝΤΙΧΑΛΚΙΔΟΝΙΟΙ ΟΡΘΟΦΟΞΟΙ;
Κείμενα της Ιεράς κοινότητος του Αγίου Όρους και άλλων αγιορείτων Πατέρων περί του διαλόγου Ορθοδόξων και Αντιχαλκηδινιων(Μονοφυσιτών)
ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΟΣΙΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ 1995 стр. 103

Συμπέρασμα: Σε όλα τα θεολογικά  ρωσικά ιδρύματα διδάσκεται μη ορθόδοξη χριστολογία σε διάφορες μορφές.